es > eu
1 v.intr. (Mús.) tonua galdu, tonutik irten; gozakaiztu; desafinatu (Heg.)
ese cantante desafina todo el rato: kantari horrek tonua galtzen du behin eta berriro
en las últimas actuaciones, la orquesta ha desafinado: azken emanaldietan, desfinatu egin du orkestrak
2 v.prnl./v.tr. (Mús.) tonua galdu; gozakaiztu; desafinatu (Heg.); desakordatu (Ipar.)
en la habitación tenía un piano viejo y desafinado: logelan piano zahar eta desafinatu bat zuen
cuando varía la temperatura, algunos instrumentos se desafinan: tenperatura aldatzen denean, instrumentu batzuk desafinatu egiten dira