Partituraren ezaugarri porotsuek eta interpretatzaileen eta publikoaren arteko elkarreraginek etengabe ahulduko dute partituraren berezko autonomia, baita egoerarena berarena ere, eguneroko errealitate sozialaren eta politikoaren alderdi batzuk erakustokian integratuz. Hori lortzeko, Disonantzia soziala partiturak musika esperimentalaren estrategia batzuk hartzen ditu, enfasia soinu-eremutik gizarte-eremura eramateko.>
eremuakMerged2col
Las cualidades porosas de la partitura y la interacción entre intérpretes y público socavarán constantemente la autonomía de la partitura en sí y de la situación misma integrando aspectos de la realidad cotidiana, social y política en el espacio expositivo. Para lograrlo, la partitura Disonancia social toma prestadas estrategias de la música experimental que trasladan el énfasis de lo sonoro a lo social.
eremuakMerged2col