Honen azpisarrera da: eskasia

• 1 (aurreko izen-sintagma genitiboan edo mugagabean) a falta de; faltando

  lo eskasian nabil: ando a falta de sueño

• 2 (aurretik partizipioa daramalarik) por no

  ardiak, kasu eman eskasian, errebelatzen dituela: pierde las ovejas por no prestarles atención