Laburbilduz, instrumentuen nagusitasuna txistuak (silbo gastelaniaz) hartu zuen danbolinaren gain; errepertorioa aldatu zen, minuetoak, kontrapasak, fandangoak, kontradantzak, baltsak, boleroak... integratuz, eta beste genero zaharragoak, zortzikoak kasu, biziki aldatu ziren, XVIII. mendeko musika eruditoen baliabide teknikoekin apainduz. Melodiak beraiek ere, jakina, aldatu ziren batzuetan. Aldaketa hauen adierazlerik hoberena Iztueta eta Albénizen doinu koadernoa, 1826an argitaraturik, da.>
www.euskomedia.org
Resumiendo, la primacía de los instrumentos la tomó el txistu (silbo en castellano) sobre el tamboril; cambió el repertorio, integrando minuetos, contrapás, fandangos, contradanzas, valses, boleros..., y otros géneros más antiguos, como el zortziko, cambiaron profundamente, ornándose con los procedimientos técnicos de la música erudita del siglo XVIII. El mejor exponente de estos cambios es el Cuaderno de melodías de Iztueta y Albéniz, publicado en 1826.
www.euskomedia.org