Euskal Herrian beraz, errepidegintza 1840-1920 bitartean mamitu zen gehienik, lehen aipatutako lehenagoko salbuespenak alde batera utzita, eta beraz macadama zen nagusi noski.1910 ingurutik aurrera, ordea, errepideak mundrunez zolaztatzeari ekin zitzaion eta berriak ere horrekin egin ziren.>
www.hiru.com
En Euskal Herria, la construcción de carreteras se desarrolló principalmente entre 1840 y 1920, exceptuando los casos anteriores, con el predominio del uso del macadán. A partir de 1910, sin embargo, comenzaron a pavimentar tanto las antiguas como las nuevas carreteras con asfalto.
www.hiru.com