eu > es
partik. (mendebaldean -TU+ohi; ekialdean, -T(Z)EN+ohi) partícula que antepuesta al verbo, añade a la oración un valor equivalente a los verbos soler o acostumbrar
herrialde guztietatik etorri ohi ziren: solían venir de todos los países
urtarrilean lan-saiorik ez dute egin ohi: en enero no acostumbran a trabajar
astelehenero etortzen ohi da: suele venir todos los lunes
inoiz egiten ez ohi zuena egin zuen: hizo algo que nunca solía hacer
izond. (hitz-elkarteen bigarren osagai gisa) ex
lehendakari ohia: expresidente