Ildo horretatik, logikoa dirudi hiriaren eredu augustoarraren krisia hemen ere eman zela ondorioztatzea, Estatuak egiten zuen gero eta presio bortitzagoaren ondorioz, finantza mailan, autonomia murriztutako herriak eta hiriak ikusita. Halaber, aipatu herri eta hiriak, gero eta zapaltzaileagoa zen politika fiskal baten instrumentu baino ez zirela bihurtzen ikusita, eta gainera, tokiko haborokinak, partida fiskaletan, Estatuko kutxara bideratzen zenez gero eta gehiago, herri eta hiri hauek hirigintza jardunean esku-hartzeko gaitasuna ere murriztua zutela ikusita, eta, azken batean, euren burua, eliteen gidaritzak sustatzen dituen aurreikuspenak betetzeko ezgaitzat jotzen zutela ikusita, hala, aipatu eliteak udal erakundeetatik urruntzeko joera azaltzen zuten eta nolabait hiriaren geroaz arduratzeari utzi zioten.>
www.euskomedia.org
Visto lo cual, parece lógico concluir que la crisis del modelo augusteo de ciudad se da también aquí, a resultas de ver municipios y ciudades recortada su autonomía financiera por la creciente presión del Estado que los convierte en meros instrumentos de una política fiscal cada vez más opresiva, de ver también limitada su capacidad de actuación en lo urbanístico por el creciente trasvase, vía fiscal, de los excedentes locales a las arcas del Estado, y, en fin, de revelarse unos y otras incapaces de llenar las espectativas de promoción de las elites rectoras que, a la larga y en mayor o menor número, tienden a alejarse de las instituciones municipales y a desligarse en cierto modo de la suerte de la ciudad.
www.euskomedia.org
kutxa