• 1  adj. [persona] babesgabe, aterpe(rik) gabe, itzal(ik) gabe, geriza gabe, gerizpe(rik) gabe, malder

  me encuentro desamparado: babesgabe ikusten dut neure burua

• 2  adj. [lugar] huts(ik), soil; abandonatu, bertan behera utzi(a)

  era una habitación desamparada, con paredes desnudas y alguna que otra silla: gela soil bat zen, pareta biluziekin eta aulkiren bat edo beste bazterren batean