1 iz. cabeza
burua estali: cubrir la cabeza
burua hautsi zion: le rompió la cabeza
buru-larruazala: cuero cabelludo
2 iz. cabeza, juicio; inteligencia, talento, memoria; sentido común, sensatez
buru argia du: es inteligente
bururik ez duenak, hankak (zangoak) ibili behar: cuando falta la inteligencia, hay que hacer uso de las piernas
burua behar da horretarako: hace falta talento para eso
buru txarra du: tiene mala memoria
3 iz. [puntaren kontrakoa] cabeza
orratz baten burua: la cabeza de una aguja
ezpataren burua: pomo de la espada
4 iz. cabeza, jefe, -a, persona más importante, persona que marcha en cabeza
familiaren burua: cabeza de familia
elizaren burua: el jefe de la iglesia
alderdi judizialeko burua: cabeza del partido judicial
5 iz. cabeza, cabecera; encabezamiento; presidencia; título, comienzo, origen, fundamento
mahaiaren buruan zeudenak: los que presidían la mesa
ohe-burua: cabecera de la cama
bekatu guztien burua: el origen de todos los pecados
6 iz. [landareena] bulbo, cabeza, unidad; [zuhaitzena] copa
arbi-burua: la cabeza (el bulbo) del nabo
7 iz. repollo
uraza-burua: repollo de la lechuga
8 iz. cima; punta; fin, cabo; lado, parte
hatz-burua: la yema del dedo
beste buru batetik...: por otra parte...
zeure bidearen burura: al final de tu camino
buru batetik bestera: de cabo a rabo
9 iz. [liburuarena] capítulo
bigarren burua: segundo capítulo
artalde bat zazpi mila bururekin: un rebaño de siete mil cabezas
11 iz. (Bot.) espiga
buru beteak biltzen ditu: recoge espigas llenas de fruto
12 iz. (Teknol.) cabezal
13 izord. pronombre personal reflexivo, junto a neure, heure, zeure, bere, geure, zeuen, bere(n)
Jonek bere burua hil du: Jon se ha suicidado
geure buruen kaltetan: en contra de nosotros mismos
geure buruari barre egiten diogu: nos reímos de nosotros mismos
zeure burua erakusteagatik egin duzu: lo has hecho para sobresalir
14 izond. [gauzei buruz] principal, primero, -a, sobresaliente, capital
haren joerak buru izan dira: sus tendencias han primado